|
||||||||
|
De Duitse pianist/componist Joe Haider (1936, Darmstadt) trad op in de regio Stuttgart tussen 1954 en 1959, van 1960 tot 1965 studeerde hij aan het Richard Strauss Conservatorium in München, van 1965 tot 1968 was hij pianist en leider van een trio in de jazzclub Domicile in München waar hij optrad met talloze Europese en Amerikaanse jazz grootheden. Hij heeft tientallen albums op zijn naam staan, voor meer informatie over hem verwijs ik naar mijn eerdere recensie in Rootstime over As time goes by van het Joe Haider Sextet. Een van de eerste invloeden op Joe Haider was pianist McCoy Tyner, een latere invloed was Bill Evans aan wie hij een eerbetoon bewees middels een dubbel cd met live opnamen. Een andere belangrijke fase in zijn carrière was zijn leiding van de Swiss Jazz School in Bern, waar onder zijn gepassioneerde leiding, jonge getalenteerde muzikanten begonnen op te bloeien. Het Joe Haider Trio bestaat uit Joe Haider – piano, Lorenz Beyeler – contrabas en Tobias Friedl – drums. Het Amigern String Quartet bestaat uit Vincent Miloud- viool, Sebastian Löscher- tweede viool, Francesca Verga altviool en Valentina Velkova cello. Alle composities zijn van Joe Haider behalve “Caravan” en “The single petal of a rose” van Duke Ellington met een arrangement van Joe Haider. Voor mij ligt de voornaamste charme van dit album in de geslaagde symbiose tussen het jazztrio en het strijkkwartet, het wringt nergens en sluit naadloos aan bij elkaar. Dat is mede te danken aan het feit dat het strijkkwartet niet alleen technisch feilloos opereert maar ook beschikt over een aanzienlijk improvisatie potentieel. Opvallend is de opname van twee heel verschillende composities van Duke Ellington, het alom bekende en vaak gecoverde “Caravan” dat Ellington schreef met de van Puerto Rico afkomstige ventiel trombonist Juan Tizol, het werd eerst uitgebracht door een kleine band van “Ellingtonians” geleid door klarinettist Barney Bigard en is inmiddels een echte standard geworden en ongeveer de herkenningsmelodie van Duke Ellington. De andere Ellington klassieker, weliswaar minder bekend en van origine een solo stuk dat Ellington opnam als onderdeel van de “Queen Suite” er werd in het begin maar één plaat van geperst die werd overhandigd aan de koningin van Engeland, het werd pas uitgebracht in 1976, twee jaar na het overlijden van Ellington. Inmiddels ben ik het al vaker tegengekomen in recente versies en terecht want het is een geweldige en gevoelvolle compositie. De overige zes composities zijn van Joe Haider en ook die klinken prima, van ”My grandfathers garden” tot en met “Kollektiv 7”. Uitermate geschikte muziek om van te genieten onder het genot van een gezien het mooie weer, een heerlijke witte wijn, een Sauvignon blanc bijvoorbeeld en voor de niet liefhebbers van klassieke klanken dan is dit de gelegenheid om dat te veranderen met dit voortreffelijke strijkkwartet dat een fraaie synthese aangaat met het trio van Joe Haider. Jan van Leersum.
|